تابستان 87، هنگامی که به ستاد خبری اداره کل اطلاعات فرا خوانده شدم، تا در خصوص مصاحبه ای که در جریان یکی از جلسات کانون مدافعان حقوق بشر اصفهان گرفته بودم، توضیح دهم،حتی فکرش را هم نمیکردم که نهاد های امنیتی تا این حد روی برخی از کتاب های موجود در بازار و خوانندگانش حساس باشند.در طول 3 ساعت باز جویی ، که از زمین و زمان سوال پرسیده می شد، قسمتی از آن به کتاب هایی که من میخوانم اختصاص داشت.
بازجو موسوی اصرار زیادی داشت که بداند من کتاب های مطهری، شریعتی و سروش را، هر کدام به چه میزان می خوانم و تا چه حد با ایشان و اندیشه هایشان آشنایی دارم و اندیشه ام به کدامیک نزدیکتر است.البته من به بازجوی عزیز گفتم که اصلا اینها به من چه؟؟ J
اگر چه تا آن زمان چند کتاب و 2 مقاله جنجالی از دکتر سروش خوانده بودم اما هرگز فکر نمی کردم که نظریاتش تا این حد بنیان حکومت را متزلزل کند.
این روز ها در حال خواندن کتابی از ایشان با عنوان (آیین در آیینه) هستم که گرد آوری مجموعه مقالات وی توسط پسرش است.
در صفحات 100 تا 105 در بحثی با عنوان (دین اقلی و اکثری)، سروش چنان سفره فقه را در هم پیچیده است که بعید می دانم کسی بتواند آن را دوباره باز کند.به راستی که انسان هر چه بیشتر می خواند، بیشتر نسبت به جهل و غفلت خویش تاسف می خورد. به راستی که اکثریت چه ساده اندیشند و همین سادگی است که سفره ظلم و استثمار را، سالها است در طول تاریخ گسترده است.
نداشتیم ها آقای ابراهیمی
پاسخحذفمن اون روز هر جی از شما پرسیدم شما خودتو زدی به کوچه علی چپ به طوری که داخل اش گم هم شدی
این دفعه که بیارنت میدونم چه کارت کنم
پولو ریختی به حساب یا نه ؟؟؟