برای پدر ، مادر و برادر که به قولی، همه قبیله من هستند

به راستی انسان در زندگی از هر چه دل بِبُرد تا آزادگی خویش را تضمین کند، از خانواده اش نمی تواند.
نمیدانم این خاصیت جامعه ماست یا نه ، اما احساس مسئولیت پدر و مادر به فرزندان و بالعکس، در میان خانواده های ایرانی هنوز نمود چشمگیری دارد و بنیان خانواده همچنان محکم و پا بر جا.
در هر صورت سخت ترین کار دنیا جبران ذره ای از زحمات پدر و مادر است که البته هیچ گاه به طور کامل صورت نمی گیرد.
هنوز نمی توانم چرایی تعهد پدر به تامین خانواده، مادر به حمایت فرزند و فرزندان به حمایت آن دو را درک کنم؛اما هر چه هست فراتر از غریزه است.روزشان مبارک ، عمرشان طولانی و همراه با سلامتی و فوتشان راحت و خوب انشاالله