برای مهندس ((س)) که جدایی وی از همسرش مرا شوکه کرد

25 اردیبهشت تولد مهندس ((س)) است. مهندس ((س)) را از دوران دانشجویی می شناسم ؛

زمانی که برای اولین بار به عنوان کار آموز وارد یک کارگاه ساختمانی شدم ،( .پروژه ساخت یک هنرستان دخترانه ، با دخترانی که قرار بود مادران آینده باشند ، اما از شرم و حیا، بویی نبرده بودند :-) ) ، مهندس رئیس من بود.

مهندس را 2 سالی می شد که ندیده بودم. ماه پیش که به ملاقاتش رفتم تا در جایی مشغول به کار شوم، متوجه شدم که از همسرش طلاق گرفته است. بسیار شوکه شدم.

در آن زمان به من گفته بود که همسرش اهل اصفهان نیست و نمی تواند فضای اصفهان را تحمل کند و تصمیم دارد تا برای زندگی به تهران برود، اما هرگز فکر نمی کردم که این موضوع به اینجا ختم شود.

نمی دانم چرا همه فکر می کنیم که واژه هایی از این دست فقط در زندگی دیگران اتفاق می افتد و هیچگاه به سراغ ما نمی آیند.

نمی خواهم در مورد ازدواج ، نقش آن در زندگی و سپری کردنش تا انتها باشم ؛ نظراتم با کمی تفاوت ، تقریبا همان است که در کتاب (( لذات فلسفه )) آمده است. اما چیزی هست که می خواهم به غنوان یک دوست به مهندس بگویم.

میدانی مادامی که پای خود را از زندگی بیرون کشیم و به چرخش زمین و آسمان بنگریم ؛به قدرت خویش و کوچکی این جهان پی می بریم.

نمی خواهم همچون کسانی که مالیخولیای تکرار جملات زیبا را دارند ؛ اما تا زندگی به چالششان می کشد، در می مانند ، بگویم که انسان به هر چه می خواهد می تواند برسد؛

نمی خواهم بگویم هر کاری میتوانیم انجام دهیم؛

نمی خواهم از نگرش متفاوت زن و مرد به زندگی بگویم.

اما........

اما مطمئنم که این روح، آن قدر بزرگ است ، که می تواند همه چیز را ،همه انسان ها ،همه حوادث ، و حتی خدا را در خود هضم کند. و البته معتقدم که این ویژگی فقط در روحیات مردان است.

بنابراین بار دیگر با یاد آوری راهی که انسان در طول زندگی طی می کند ، و جایگاهی که باید بدان دست پیدا کند تا خود را به تمسخر پیروز این بازی کثیف بنامد،(منظورم دستیابی به همه آن ویژيگی هایی ست که امروز عوام به خدایشان نسبت می دهند.)، از مهندس عزیز می خواهم که همه روح و روانش را یک بار دیگر گرد هم آورد و ببخشد و شروعی دوباره را رقم زند .به مهندس یاد آوری می کنم ، که این قشر در تصمیم گیری ،بهره زیادی از عقل ندارند؛ پس اشتباهاتشان مکرر است و قابل بخشش.

مطمئنم که انسان می تواند به جایی برسد که یک پله از همه بالاتر باشد. جایی که هیچ کاری سخت نیست مگر آنکه به مصلحت نباشد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر