آنچه من در مراوده هایم با همسنانم یافته ام این است که کمتری کسی از آنها به جریان شتابان عمر و گذشت زندگی و نزدیکی زمان پیری و مرگ فکر می کند. این موضوع بخصوص حال و هوای خودم در زمان پیری همواره ذهن مرا به خود مشغول می کند و با دیدن هر پیر مرد یا پیر زنی از خود می پرسم که من چه وضعیتی خواهم داشت.
اما در خصوص گذشتن سریع روزها از پی یکدیگر و کوتاهی فرصت زندگی ، تا قبل از اعزام به خدمت هیچگاه اینچنین دقیق نبوده ام.
در طول دوران سربازی از آنجا که عمر به معنای واقعی تلف می شود (بخصوص اگر برنامهای برای این دوران نداشته باشی)، و از آنجا که برای اتمام این دوره روزها به شمارش می افتند،لذا گذشت زمان به خوبی مشهود است.
یک سال گذشت و گویی همین دیروز بود که اعزام شدیم.
چنان زود گذشت که انگار نه انگار آنقدر نزدیک به نظر می آید که گویی خوابی بود. 12 ماه واقعا عمر کمی است. امسال را بشمار.............ا
اما در خصوص گذشتن سریع روزها از پی یکدیگر و کوتاهی فرصت زندگی ، تا قبل از اعزام به خدمت هیچگاه اینچنین دقیق نبوده ام.
در طول دوران سربازی از آنجا که عمر به معنای واقعی تلف می شود (بخصوص اگر برنامهای برای این دوران نداشته باشی)، و از آنجا که برای اتمام این دوره روزها به شمارش می افتند،لذا گذشت زمان به خوبی مشهود است.
یک سال گذشت و گویی همین دیروز بود که اعزام شدیم.
چنان زود گذشت که انگار نه انگار آنقدر نزدیک به نظر می آید که گویی خوابی بود. 12 ماه واقعا عمر کمی است. امسال را بشمار.............ا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر